زباله های ساختمانی را بازیافت کنید

پسماندهای ساختمانی هند در وضعیت نامناسبی قرار دارد ، هیچگونه اقدامات احتیاطی و راهنمایی مناسب رعایت نمی شود. این در نتیجه پسماندهای تصفیه نشده و فرآوری شده است که بر کل محیط تأثیر می گذارد. وزارت شهرسازی در ژوئن 2012 از ایالات متحده خواسته بود كه تاسیسات مدیریت پسماند را برای صنایع ساختمانی ایجاد كنند. در حقیقت ، در دستورالعمل های مدیریت پسماند سال 2017 به طور واضح به جدول زمانی سیاست ها اشاره شده و سایت های مشخصی برای اجرای قوانین مشخص شده است.

وضعیت متاسف زباله در هند

رونق ساخت و ساز در هند منجر به تولید مقادیر عظیم زباله C&D شده و این روند احتمالاً در دهه های آینده بیشتر افزایش می یابد. به ویژه در شهرهای قدیمی ، تخریب های مهم اغلب مقدم بر ساخت است ، زیرا ساختمان های قدیمی تخریب می شوند تا ساختمان های جدیدتر ، به طور معمول بلندمرتبه ساخته شوند. اگرچه برآوردهای جامع از تولید پسماند C&D در کشور مشخص نیست ، اما با مطالعه TIFAC در سال 2014 ، 12-15 میلیون تن در سال تولید شده است. با رونق قابل توجه ساخت و ساز ، بسیاری از کارشناسان معتقدند که این کوانتوم دست کم گرفته شده است. به نظر می رسد بررسی سال 2015 در 10 شهر در سرتاسر هند این نتیجه گیری را تقویت کند که برآورد TIFAC 2001 احتمالاً دست کم گرفته شدن قابل توجهی است.

MoHUA با عنوان “Ready Reckoner” 2018 تولید نسل CDW که توسط شورای ارتقا Materials مواد و فناوری ساختمان (BMPLC) منتشر شد ، تخمین می زند که 100 میلیون تن CDW نزدیکترین تقریب برای تولید در کل کشور باشد. این رقم بر اساس برآورد مبتنی بر صفر با موجودی مسکن 110،139 ، 853 در مناطق شهری و 220،695،914 در مناطق روستایی (بر اساس سرشماری 2011) همراه با نرخ بازسازی و ساخت جدید 5.75 میلیارد مترمربع است. منطقه در طی سالهای 2005-2012. این یک بار دیگر تأیید می کند که داده های TIFAC 2001 از طریق یک روش قوی برای ثبت و جمع آوری منظم داده ها ، نیاز به تجدید نظر دارد.

در سال 2016 توسط TOI گزارش شد ، هند سالانه 165-175 میلیون تن آوار تولید می کند. در حالی که دهلی روزانه حدود 5000 تن تولید می كرد ، بمبئی حدود 3000 تن ، پس از آن كلكاتا (2000 تن) و چنای (1500 تن) درآمد داشتند. این اکنون حتی بیشتر هم شده است.

در سال 2018 ، استراتژی ترویج پردازش ضایعات ساخت و ساز و تخریب (C&D) و استفاده از محصولات بازیافتی تهیه شد. این هدف برای کمک به تسهیل اجرای ضایعات C&D ضایعات 2016 است تا اطمینان حاصل شود که ULB ها در سراسر کشور قادر به مدیریت صحیح پسماندهای C&D هستند و محصولات بازیافتی استفاده مناسب و مناسب را پیدا می کنند. اگرچه انتظار می رود هند با حجم زیادی زباله C&D تولید کند و با گذشت زمان رشد بیشتری داشته باشد ، اما برآورد قابل اعتمادی از میزان تولید ، در سطح محلی یا ملی وجود ندارد. مدیریت زباله در طول تاریخ ضعیف بوده است ، بخش بسیار کمی برای استفاده مجدد هدایت می شود و مابقی ریخته می شود ، غالباً به صورت غیرمجاز ، و باعث مشکلات بی شمار محیطی می شود.

چرا بازیافت کنیم؟

بازیافت بسیار مهم است زیرا پسماندها تأثیر منفی زیادی بر محیط طبیعی دارند. مواد شیمیایی مضر و گازهای گلخانه ای از محل زباله در محل های دفن زباله آزاد می شود. بازیافت به کاهش آلودگی ناشی از زباله کمک می کند.

بازیافت نیاز به مواد اولیه را کاهش می دهد تا بتوان جنگل های بارانی را حفظ کرد. هنگام تولید محصولات از مواد اولیه ، مقدار زیادی انرژی مصرف می شود. بازیافت به انرژی بسیار کمتری نیاز دارد و بنابراین به حفظ منابع طبیعی کمک می کند.

تولید مواد تازه علاوه بر انرژی مورد نیاز برای استخراج ، حمل و فرآوری ، خسارات زیادی به منابع طبیعی وارد می کند. فرآیندهای تولید همچنین به انتشار گازهای گلخانه ای در جو می افزاید ، آلاینده هایی را در سیستم های زیرزمینی و آبی آزاد می کند و اکوسیستم محلی را مختل می کند.

از طرف دیگر ، بازیافت فلزات و سایر فرآیند های احیای قراضه از درصد بسیار کمتری از انرژی و منابع استفاده می کنند. استفاده مجدد و بازیافت مواد زائد باعث دور ماندن از محل دفن زباله ها می شود که این مزیت بزرگ دیگری برای محیط زیست است.

6 زباله ای که به راحتی قابل بازیافت هستند

بتن – بازیافت بتن از پروژه تخریب می تواند موجب صرفه جویی قابل توجهی شود زیرا باعث صرفه جویی در هزینه های حمل و نقل بتن به محل دفن زباله می شود (تا 25/0 دلار در هر تن در مایل) ، و هزینه دفع (تا 100 دلار در هر تن) را از بین می برد. از آنجا که هزینه های دفن زباله برای ساخت و ساز ، تخریب و زباله های پاکسازی زمین همچنان افزایش می یابد و محل دفن زباله ها با شدت بیشتری تنظیم می شود ، جستجوی روشهای جایگزین دفع بتن از عملیات ساخت و تخریب ، منطقی اقتصادی است. سایت های دفع بیشتر در حال باز شدن است و پیمانکاران برای کاهش هزینه های دفع ، بازیافت را در عملیات خود گنجانده اند.

آجرها – بازیافت آجرها نیاز به فعالیت های استخراج و استخراج معدن برای تولید آجرهای جدید را به حداقل می رساند و مقادیر قابل توجهی از مواد زائد را از محل دفن زباله هدایت می کند. بازیافت آجر همچنین موجب صرفه جویی در هزینه برای مشاغل از طریق جلوگیری از هزینه های دفن زباله و هزینه های حمل و نقل ، و از طریق استفاده مجدد از آجر در سایر برنامه های ساختمانی مانند سنگفرش و محوطه سازی می شود.

الوار – بازیافت الوار به دلیل داشتن تصویری به عنوان محصولی سازگار با محیط زیست محبوب شده است. اعتقاد رایج در بین مصرف کنندگان این است که با خرید چوب بازیافت شده ، تقاضا برای “چوب سبز” کاهش یافته و در نهایت به نفع محیط زیست است. Greenpeace همچنین الوارهای بازیافتی را به عنوان محصولی سازگار با محیط زیست می داند و از آن به عنوان بهترین منبع الوار در وب سایت خود یاد می کند. ورود چوب های بازیافتی به عنوان یک محصول ساختمانی ، هم در بالا بردن سطح آگاهی صنعت و مصرف کننده نسبت به جنگل زدایی و هم در ترویج کارخانه های تولید الوار برای اتخاذ شیوه های سازگارتر با محیط زیست ، مهم بوده است.

فلز – طبق موسسه آهن و فولاد آمریکا (AISI) ، فولاد بازیافت شده ترین ماده روی کره زمین است. سایر فلزات بسیار بازیافتی شامل آلومینیوم ، مس ، نقره ، برنج و طلا است. فلزات مواد با ارزشی هستند که می توانند بارها و بارها بدون تخریب خواص آنها بازیافت شوند. قراضه فلزی دارای ارزش است که باعث ایجاد انگیزه در مردم می شود تا آن را برای فروش به منظور بازیافت جمع کنند. علاوه بر انگیزه مالی ، یک ضرورت زیست محیطی نیز وجود دارد. بازیافت فلزات به ما امکان می دهد تا منابع طبیعی را حفظ کنیم در حالی که برای پردازش به تولید محصولات جدید با استفاده از مواد اولیه بکر نیاز به انرژی کمتری داریم.

زونا از آسفالت – بازیافت زونا در مقابل ارسال به محل دفن زباله به طور فزاینده ای معمول می شود. بازیافت زونا فرآیند برداشتن زونا از آسفالت از پارگی های سقف و جمع آوری آنها برای استفاده مجدد در محصولات دیگر است ، اطمینان حاصل شود که مواد در یک محل دفن زباله به پایان نرسد. بازیافت زونا از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است ، در صورت وجود راحت است و منابع ارزشمندی را از ارسال به محل دفن پس انداز می کند.

تخته سنگ گچ – ضایعات گچ را می توان با پردازش زباله های گچ به گچ بازیافتی تبدیل کرد به گونه ای که آلاینده ها از بین بروند و کاغذ روبروی تخته گچ از طریق فرآیندهای مکانیکی از جمله سنگ زنی و غربال در تجهیزات ویژه از هسته گچ جدا شود. ضایعات گچ مانند بلوک های گچ و گچ به حذف کاغذ احتیاج ندارند ، زیرا از ابتدا با کاغذ ساخته نمی شوند.

در بالا ذکر شده موارد مهم دیگری است ، به غیر از این که ما می توانیم از مواد مانند مقوا و کاغذ ، پلاستیک ، شن ، شیشه پنجره نیز استفاده مجدد کنیم.

نتیجه

زندگی بشر باعث استفاده زائد از مواد شده است ، تولید بیشتر به معنای آلودگی بیشتر است ، که جامعه بشری در این لحظه تحمل نمی کند. بازیافت راهی برای پیشرفت است ، با افزایش تقاضای ساخت و ساز ، ما باید آنچه را که می توانیم حفظ کنیم.

“ما هرگز ارزش آب را نمی دانیم تا زمانی که چاه خشک شود.”
– توماس فولر ، مورخ

اطلاعات و منبع- Times of India ، nti.org ، Concretenetwork.com ، thebalancesmb.com