شرکت کامیون برقی و ون در سال 2020

در ماه های اخیر ، ما توجه شرکت هایی را که در دهه های آینده هواپیماهای الکتریکی را به آسمان می آورند مورد توجه قرار داده ایم . اکنون زمان آن فرا رسیده است که استارتاپ ها و غول های خودروسازی در سالهای آینده برای برق رسانی کامیون های حمل و توزیع کثیف تلاش کنند. درست است. ما در حال صحبت کردن روی دکل های بزرگ سنگین ، برقی ، نیمه کامیون ، جعبه حمل ، وانت های تحویل و موارد دیگر هستیم. 

برخلاف چالش های نظارتی که شرکت های هواپیمایی پیشگام قبل از شروع پرواز باید با آن کنار بیایند ، عمده موانع پیش روی صنعت خودرو مقیاس ، قیمت و فناوری باتری است. همچنین ایجاد یک شبکه بین ایالتی از ایستگاه های شارژ وسایل نقلیه الکتریکی (EV) با قابلیت نگه داشتن نسل بعدی کامیون های طولانی در جاده ها چالشی وجود دارد. 

با این حال ، از آنجا که 80 درصد بار (PDF) در ایالات متحده کمتر از 250 مایل حمل می شود ، کامیون های برقی جلوی بسته به گونه ای طراحی شده اند که می توانند در مسیرهای منطقه ای یا آخرین مایل قابل پیش بینی حرکت کنند که به آنها امکان بازگشت برای شارژ به یک انبار مرکزی بروید. 

این بدان معنا نیست که ساخت زیرساخت شارژ متمرکز آسان خواهد بود. در یک نظرسنجی مشترک که GreenBiz سال گذشته با UPS در زمینه برق رسانی ناوگان انجام داد ، 92 درصد از پاسخ دهندگان به نظرسنجی گفتند که امکانات آنها برای تأمین نیازهای شارژ تجاری “خیلی مجهز نیست”

با وجود چاله چاله ها و دردسرهای رو به رشد پیش رو ، طی 10 سال آینده ، می توان انتظار داشت که وسایل نقلیه الکتریکی بیشتری را در کنار رانندگی یا حتی جایگزین کامیون ها و وانت های مجهز به گازوئیل و بنزین مورد استفاده قرار دهیم که آمریکا برای حمل کالا به سراسر کشور به آن اعتماد می کند.

کمتر از 1 درصد از وسایل نقلیه ناوگان الکتریکی هستند ، اما انتظار می رود که این تعداد تا سال 2030 به 12 درصد برسد. مورسو ، کاهش هزینه های باتری ، مشارکت های صنعت و مشوق های دولتی و دستورالعمل ها برای کامیون های با میزان انتشار صفر از ایالت هایی مانند کالیفرنیا ، صنعت را تحت فشار قرار داده است. بزرگترین تولیدکنندگان چندملیتی برای گام گذاشتن در گاز – به اصطلاح.

در اینجا هشت بازیکن مشهور وجود دارد که باید در سال 2020 آنها را تحت نظر داشته باشید.

BYD

بر خلاف سایر شرکت هایی که به دنبال ایجاد اختلال در صنعت حمل و نقل بار طولانی هستند ، BYD چشم به بخش جابجایی کالاهای کوتاه مدت ، در درجه اول در بنادر ، حیاط راه آهن و امکانات حمل و نقل کالا دارد. دفتر مرکزی BYD در شنزن چین واقع شده است و دفتر آن و یک کارخانه مونتاژ در لنکستر ، کالیفرنیا است. در سال 2020 ، در حال آماده سازی بیشتر کامیون های الکتریکی باتری خود برای مشتریان در سراسر ایالات متحده است.

BYD از نظر حجم وسایل نقلیه فروخته شده (از جمله اتوبوس ، لیفتراک ، اتومبیل و سیستم های ریلی) بزرگترین سازنده EV در جهان است. این شامل کلاس باتری برقی کلاس 8 روز کابین ، یک کامیون کلاس 6 ، یک تراکتور ترمینال و دو مدل کامیون زباله کاملا برقی است.

کلاس کلاس 8 روز BYD برد 125 مایل و حداکثر سرعت آن 65 مایل در ساعت است. بسته های باتری این کامیون می توانند در کمتر از دو ساعت با یک سیستم جریان مستقیم پرسرعت یا حدود 14 ساعت با یک سیستم شارژ 240 ولت استاندارد شارژ شوند. 

در حالی که بیشتر رشد BYD از فروش اتوبوس های برقی آن ناشی می شود ، بخش حمل و نقل این شرکت می گوید کامیون های برقی متوسط ​​و سنگین بخش فزاینده ای از عملیات شرکت این شرکت در آمریکا را تشکیل می دهند. 

برخلاف سایر مشتاقان تولیدکننده کامیون های تمام الکتریکی ، BYD در حال حاضر سفارشات کلاس 8 روز کابین خود را پر می کند. Anheuser-Busch در انتهای سال 2019 21 کامیون BYD کلاس 8 را در ناوگان خود در جنوب کالیفرنیا مستقر کرد.

چانجه

یک شرکت با هدف برق رسانی به صنعت تحویل بسته ، استارت آپ مستقر در لس آنجلس و مورد حمایت چین به نام Chanje است . 

ون پانل متوسط ​​الکتریکی V8100 با طول تقریباً 30 فوت این شرکت می تواند محموله 3 تنی را حمل کند. چه اینکه ، بسته باتری لیتیوم یون وانت شارژ کافی برای مسافت 150 مایل را دارد. به گفته این شرکت ، این بیش از دو برابر مایل اکثر ون های حمل و نقل تجاری است که در یک روز رانندگی می کنند.

V8100 های چانجه در حال حاضر در جاده ها هستند. در سال 2018 ، رایدر سیستم اعلام کرد که 900 دستگاه وانت برقی کلاس 5 Chanje را برای اجاره به FedEx خریداری خواهد کرد. بعداً ، شرکت تحویل کالا و تدارکات گفت که 100 دستگاه کامیون کاملاً الکتریکی را خریداری خواهد کرد (همه 1000 Chanje V8100 فدرال اکسپرس در کالیفرنیا کار خواهند کرد ) و رایدر 500 سفارش داد .

در اوایل سال جاری ، Thermo King و Chanje با همکاری یکدیگر یک نسخه کاملاً یکپارچه یخچال دار وانت تحویل V8100 خود را ایجاد کردند. 

کامیون های دایملر

در سال 2018 ، خودروساز آلمانی دایملر ، بزرگترین سازنده کامیون در جهان ، 18 چرخ چرخ تمام برقی خود را اعلام کرد : Freightliner eCascadia . 

دکل بزرگ دارای برد 250 مایل است و برای حمل و نقل منطقه ای و خدمات بندری طراحی شده است. مدل کاملاً الکتریکی دیگر دایملر ، Freightliner eM2 106 ، برد 230 مایل دارد و برای توزیع و تحویل محلی بیشتر در نظر گرفته شده است. این شرکت همچنین یک کامیون جعبه ای کاملاً برقی (برای تحویل در داخل شهر) و یک اتوبوس مدرسه نیز در دست ساخت دارد.

دایملر اظهار داشت انتظار می رود eCascadia و eM2 106 در اواخر سال 2021 در کارخانه پورتلند ، اورگان تولید شود. 

با توجه به اینکه این شرکت که بیشتر با مارک مرسدس بنز شناخته می شود ، 40 درصد سهم بازار کامیون های سنگین 39 میلیارد دلاری آمریکای شمالی را در اختیار دارد ، جالب است بدانید که آیا دایملر پیشرو است یا عقب مانده در مسابقه به وسایل نقلیه تحویل الکتریکی 

نیکولا موتورز 

از آنجا که بسیاری می دانند شرکت تسلا به نام نیکولا تسلا ، مخترع صرب-آمریکایی که موتورهای الکتریکی ایجاد کرده است ، نامگذاری شده است ، به احتمال زیاد تعداد کمی از آنها با استارت آپ مستقر در ققنوس که حق نامگذاری تسلا را دارد ، آشنا هستند. با این حال ، طی پنج سال گذشته ، شرکت نیکولا موتور به آرامی اما مطمئناً به عنوان یک پیشگام در این فضا ظاهر شده است.

این شرکت نیکولا وان و نیکولا دو را برای جاده های آمریکای شمالی و نیکولا Tre را برای آسیا ، استرالیا و اروپا ایجاد کرده است. هر نیمه کامیون با قابلیت های الکتریکی سلول سوختی کاملاً الکتریکی یا هیدروژنی در دسترس خواهد بود و محدوده پیش بینی شده آنها بین 500 تا 700 مایل است. این شرکت هنوز به طور علنی قیمت دقیق هر سه مدل نیمه کامیون خود را منتشر نکرده است.

برای سوخت رسانی به ده ها هزار دکل بزرگ هیدروژنی که قصد دارد در جاده های آمریکا قرار دهد ، این شرکت قصد دارد تا سال 2028 شبکه 700 تا ایستگاه هیدروژن از ساحل به ساحل را ایجاد کند. (برای قرار دادن این دیدگاه ، طبق آژانس بین المللی انرژی ، در حال حاضر حدود 400 ایستگاه سوخت رسانی با هیدروژن در سراسر جهان وجود دارد.) این شرکت می گوید هر ایستگاه سوخت رسانی از برق منابع تجدید پذیر انرژی مانند باد و خورشید برای استخراج سوخت هیدروژن از آب استفاده خواهد کرد. دوباره پر کردن یکی از نیمه کامیون های آن بین 10 تا 15 دقیقه طول خواهد کشید. بیشتر از این ، این شرکت می خواهد خودروسازانی از جمله دایملر ، جنرال موتورز و تویوتا از ایستگاه های سوخت رسانی خود برای گسترش فروش وسایل نقلیه سلول سوختی هیدروژنی خود در خارج از کالیفرنیا استفاده کنند.

به گفته نیکولا ، آن قصد دارد تولید کامل نیمه تمام خود را از سال 2021 آغاز کند و از قبل سفارش اجاره 14000 دستگاه بزرگ آن را دارد. این هدف به تمام کسانی که وسایل نقلیه از پیش دستور داد در جاده های 2028. این شرکت به احتمال زیاد قبل از خودروهای سلول سوختی خود را از حافظه جمع کردن باتری های الکتریکی از سه مدل کامیون آن است.

مقایسه نهایی بین تسلا و نیکولا: شرکت Anheuser-Busch با هر دو شرکت سفارش داد: 40 کامیون از تسلا و 800 کامیون از نیکولا. یک دلیل؟ کامیون های سلولی سوختی هیدروژنی نیکولا به باتری های لیتیوم سنگین احتیاج ندارند ، که باعث می شود آنها حدود 5000 پوند سبک تر از وسلا نیمه باشند.

ریویایی

هنگامی که آمازون (یکی از سرمایه گذاران آن ) خبر از برنامه خود برای خرید 100000 کامیون تحویل الکتریکی استارتاپ خودرو داد ، Rivian در ماه سپتامبر خبرساز شد . این یک سفارش بزرگ در مقیاس چین بود و به دنبال کمک به آمازون برای رسیدن به هدف کربن صفر تا سال 2040 بود. انجام این دستور چالش برانگیز است.

اولاً ، در 10 سال حیات خود ، ریویان مستقر در میشیگان هنوز برای توده ها تولید EV نکرده است. این در آخرین مراحل آزمایش وانت برقی خود ، R1T است که قصد دارد تولید آن را در سال 2020 آغاز کند. طبق گفته آمازون ، این در حالی است که اولین تحویل خود را با نمونه اولیه Rivian انجام می دهد. 

این شرکت پیش بینی می کند تا سال 2022 هزار دستگاه تحویل ریویان در جاده داشته باشد و ریویان گفت كه همه 100000 كامیون تحویل الكتریكی تا سال 2023 در خدمت خواهند بود (هنوز مشخص نیست كه آیا این وسایل نقلیه در ایالات متحده و / یا در سطح جهان كار می كنند). 

همانطور که یک هدف والا برای آمازون است (و به عنوان یک وظیفه عظیم برای Rivian است) ، دستور ابرو آمازون احتمالاً سایر شرکتها مانند DHL ، FedEx و UPS را تحت فشار قرار می دهد تا سرمایه گذاری های بیشتری برای افزودن وسایل نقلیه تحویل الکتریکی به خودشان انجام دهند ناوگان های مایل آخر زودتر از دیر

تسلا

با توجه به پیشگامی تسلا با EV ها ، جای تعجب نیست که این شرکت در خط مقدم جایگزینی دکل های بزرگ مجهز به گازوئیل و ماسوره طولانی با کامیون های نیمه برقی و سنگین است. تسلا اولین بار اعلام کرد تسلا نیمه در سال 2017 و گفت که تولید شروع در اوایل 2019. که تاریخ تولید بعد بود  به عقب رانده تا اواخر 2020.

دو نیمه تسلا وجود دارد: یکی با برد 300 مایل و دیگری با برد 500 تا 600 مایل. طبق گفته این شرکت ، قیمت پایه پیش بینی شده برای این کامیون ها به ترتیب 150،000 و 180،000 $ است. (برای بیان این نکته ، یک کابین یکروزه دیزلی کلاس 8 تقریباً با 120 هزار دلار شروع می شود .) این شرکت همچنین می گوید که تسلا Semi یک دوره بازپرداخت دو ساله خواهد داشت. این با در نظر گرفتن صرفه جویی در مصرف سوخت و این واقعیت است که تسلا Semi در مقایسه با خودروهای دیزلی سیستم کمتری برای نگهداری خواهد داشت.

تسلا نیمه دارای چهار موتور الکتریکی مشتق شده از مدل 3 است که به شما این امکان را می دهد تا در مدت زمان 20 ثانیه هنگام حمل بار کامل (تقریباً 40 تن) از 0 مایل در ساعت به 60 مایل در ساعت برسد. کامیون هنگام حرکت با درجه 5 درصد می تواند سرعت 60 مایل در ساعت را حفظ کند. 

این شرکت ادعا می کند که تسلا نیمه در هر مایل کمتر از 2 کیلووات ساعت نیرو مصرف می کند و ویژگی آینده “حالت کانوای” به چندین تسلا Semis اجازه می دهد تا به صورت نیمه مستقل از هم جریان پیدا کنند و باعث کاهش بیشتر کشش و افزایش کارایی شود. 

اگرچه شرکت های مشهوری مانند Anheuser-Busch ، FedEx ، PepsiCo ، UPS و Walmart نسبت به Tesla Semi ابراز علاقه کرده اند ، اما ایلون ماسک مدیر عامل Tesla گفت که از ماه مه فقط “حدود 2000” Tesla Semis سفارش داده شده است. این خیلی کمتر از ادعاهای قبلی او در سال 2018 است ، زمانی که او گفت منطقی است که انتظار داشته باشیم سفارشات تسلا نیمه تا سال 2022 به 100000 در سال برسد. 

با توجه به چالش های تسلا در مورد اختلافات مداوم کارگری و مبارزه با سودآوری (ناگفته نماند که این شرکت هنوز محل کارخانه تولید تسلا نیمه خود را اعلام نکرده است و هنوز هم باید شبکه ای از ایستگاه های “Megacharger” ایجاد کند که بتواند مدتها مسیرهای حمل و نقل کامیون) ، برخی فکر می کنند 2021 یک جدول زمانی محتمل برای تولید تسلا نیمه است. 

ولوو

Volvo Trucks یک کامیون با انتشار صفر به نام VNR Electric تولید کرده است که برای استفاده های منطقه ای در آمریکای شمالی در نظر گرفته شده است. گزارش شده است که این شرکت تست جاده بزرگراه را در سال 2019 آغاز کرده است گفته شده است که تولید و فروش تجاری در اواخر سال 2020 آغاز می شود. 

اگرچه ولوو 400 میلیون دلار برای کارخانه مونتاژ کامیون ها در کارخانه خود در رودخانه نیور ریور ، ویرجینیا سرمایه گذاری کرد ، VNR Electric ابتدا به جاده های جنوب کالیفرنیا برخورد می کند (پنج مورد در سال 2019 انجام شد). در سال 2020 ، در مجموع 23 کامیون باتری الکتریکی ولوو مسیرهایی را در لس آنجلس و اطراف آن اجرا می کنند ، از جمله شهرهای انتاریو ، چینو و فونتانا و همچنین مجموعه بندر لانگ بیچ و لس آنجلس. 

VNR Electric بخشی از طرح گسترده تر راه حل های حمل و نقل سنگین ( LIGHTS ) با تأثیر کم ولوو با منطقه مدیریت کیفیت هوا در ساحل جنوبی کالیفرنیا (SCAQMD) است. براساس بیانیه شرکت ، برنامه آزمایشی 90 میلیون دلاری (نیمی از آن توسط هیئت منابع هوایی کالیفرنیا تأمین می شود) بخشی از سرمایه گذاری های اقلیمی کالیفرنیا است ، یک ابتکار در سراسر کشور که میلیاردها دلار سرمایه تجاری و تجاری را برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و بهبود سلامت عمومی.

ولوو هنوز دامنه VNR Electric را اعلام نکرده و منتظر اعلام قیمت هر خودرو است. با این حال ، مانند سایر شرکت ها ، ولوو قصد دارد قراردادهای اجاره ماه به ماه را ارائه دهد که شامل بیمه و نگهداری خواهد بود. علاوه بر این ، ولوو گفت که نصب شارژ و بهبود زیرساخت های لازم برای کامیون های خود را اجاره می دهد.

اسب کار

یکی دیگر از استارت آپ های کامیون برقی برای تماشای سال 2020 ، Workhorse Group است . این شرکت در پشت وانت پیکاپ برقی پلاگین Workhorse W-15 قرار دارد و همچنین در حال توسعه یک ون تحویل کاملا برقی به نام C 1000 است . گزارش شده است که Workhorse در حال ساخت 950 ون تحویل الکتریکی برای UPS است ، به احتمال زیاد در کارخانه سابق جنرال موتورز که در ماه نوامبر در لردستان ، اوهایو خریداری کرد .

جایی که Workhorse واقعاً امسال می تواند عناوین اصلی را بدست آورد با خدمات پستی ایالات متحده (USPS) است. این به این دلیل است که USPS در حال برنامه ریزی برای تأخیر 6،3 میلیارد دلاری قرارداد تخمین 6،3 میلیارد دلاری برای تولید 186،000 کامیون پستی جدید طی پنج تا هفت سال آینده است. این تقریباً دو برابر سفارش آمازون برای کامیون های تحویل الکتریکی Rivian است.

چهار تیم تقسیم شده در شش شرکت برای کسب قرارداد USPS با یکدیگر رقابت می کنند: India’s Mahindra Automotive America North ؛ Karsan / Morgan Olson در میشیگان ترکیه ؛ شرکت های آمریکایی Oshkosh / Ford ؛ و یابو . این شرکت ها در قرارداد خود از اظهار نظر علنی در مورد نمونه های اولیه خود منع شده اند ، اما دو مدعی کاملاً برقی هستند و حداقل یکی از دو مدل دیگر یک مدل ترکیبی است. 

USPS قبلاً گفته بود كه تقسيم قرارداد چند ميليارد دلاري بين چند شركت باز است. این ادعا می کند که قیمت برچسب به تنهایی تعیین نمی کند که چه کسی قرارداد بسته است. این خبر خوبی برای شرکت هایی مانند Workhorse است که در حال تولید وسایل نقلیه هیبریدی و کاملاً الکتریکی هستند که تولید آنها احتمالاً گران تر خواهد بود. آنچه که حداقل برای ماهیندرا اتومبیل و کارسان خبر بد است ، احساس فعلی در واشنگتن دی سی برای “خرید آمریکایی” است.

با وجود ناوگان پیری ، نوآوری های USPS کند بوده است . آزمایشات نمونه اولیه تقریباً سه برابر بیشتر از آنچه در ابتدا انتظار می رفت به طول انجامید و مشخص نیست که آژانس پس از انتشار رسمی RFP خود ، چه مدت طول می کشد تا شرکت ها را ارزیابی کند. کندی روند رو به جلو USPS با بررسی دقیق دولت ترامپ ، که بارها خواستار تغییر ساختار آژانس از دست دادن پول شده است ، افزایش یافته است. 

با این حال ، اگر Workhorse به تمام یا برخی از قرارداد های USPS اعطا شود ، این احتمالاً راه را برای آینده مشخص تری برای یک استارت آپ که هنوز سوالات زیادی در اطراف آن وجود دارد ، از جمله عدم تجربه آن در تولید انبوه خودرو ، هموار می کند .